Љупчо ДимитровскиПаноптикум
Љупчо ДимитровскиПаноптикум
Љупчо ДимитровскиПаноптикум
Љупчо ДимитровскиПаноптикум
МАРИЈА И ЈАСЕН
Што ми требаше мојата драмска егзистенција да ја сместам во Големиот град?
Сè почнува според некој однапред утврден ред: Тоа беа денови кога одвреме-навреме или некогаш многу ретко доаѓаше пролет откај реката…
Дознај повеќеСè се случува без наша волја и потреба. Веројатно како единствена последица на нашиот немир.
Брзо се согласи да дојде во мојата соба со четири ѕида. Кога сега размислувам зошто и како, доаѓам до сознанието…
Дознај повеќеТе изделувам од толпата. Ти растеш, се извишуваш пред мене. Твоето тело за мене совршено дури и во неприродни димензии.
Те изделувам од толпата. Ти растеш, се извишуваш пред мене. Твоето тело за мене совршено дури и во неприродни димензии.…
Дознај повеќеАма која фактографија?! Кому му е таа потребна?
Некој се обидуваше да ни ја отклучи вратата. Само замислуваш оти се плашиш, се обидов да ја смирам. Само замислуваш.…
Дознај повеќеСе забележува дека луѓето сонуваат сè помалку. Веројатно од умора.
Многу подоцна куќата. Се знае: прво прозорци, па две врати; едната за на улица, а другата одзади да не се…
Дознај повеќеСега сум во едно големо огледало и немој да ме вознемируваш.
Правиш чудни движења кога се обидуваш да си ги смириш нервите. Си ги кршиш прстите, те облева студена пот. Гледаш…
Дознај повеќе