Добродетелството и доброчинителството односно дарежливоста се секогаш во каузална врска, но се остваруваат и самостојно во зависност од околностите. Трите, слични а не исти, го докажуваат и затврдуваат човечкото во човекот. Уште ако се има предвид нивната „блискост“ со доблеста, алтруизмот, па и богатството на духот, воопшто не е случајно дека во сите времиња заедно и одделно се промислуваат според своето суштествено опстојување и својата постојаност. 

ТИВКИ КЛОКОТИ, рефлексивни записи, 108