Потребно време за читање: 3 минути

11. 2. 6. Монетарно-кредитна политика-банкарски систем

Со оглед на состојбите и развојните перспективи, монетарната сфера воопшто, особено монетарно-кредитната политика, а во тие рамки новата поставеност и функционирањето на кредитниот систем, се и допрва ќе станат мошне значајна област на новинарскиот ангажман.

Монетарниот-кредитниот систем најнапред се посматра од аспект на организационо уредување на техничките и други прашања и претпоставки битни за функционирањето нa парите во општествено-економскиот живот на одделни заедници. Тој претставува збир на прописи со кои од страна на државата се одредуваат основните институционални и организациони прашања во врска со парите, потоа регулирањето на емисијата, циркулацијата и повлекувањето на парите (конститутивни елементи на суштината на парите како економска категорија, на нејзиното внатрешно јадро), но и предусловите што ги овозможува поставената општествено-економска структура, конкретно монетарниот систем во современи услови. Тој, пак, се дефинира како збир на институционални и организациони решенија и инструменти кои можат да се користат како прометно или платежно средство; потоа политиката на стопанските субјекти, нивната надлежност во одлучувањето за прашања од стопанисувањето врзани за парите; механизмите на регулирање на емисијата, циркулацијата и повлекувањето на парите; конкретизација на монетарната политика како начин за насочување на стопанските текови; и улогата на пазарните механизми во монетарната област.

Функционирањето на монетарно-кредитниот систем претполага постоење на пазар на пари и пазар на капитал. Севкупното работење со депозитите и кредитите од страна на деловните банки, пак, зависи од постојната структура на банкарскиот систем, од технологијата на платниот промет, одливот на средствата од банкарскиот систем како целина, како и регулативната улога што ја врши централната банка по пат на висината на задолжителните резерви и по пат на кредити што им ги одобрува на деловните банки.

Прочитај и за ... >>  АФОРИЗМИ И ДРУГИ ЈАДРОВИЗМИ ИЛИ ПРОБЛЕСОЦИ ВО МИСЛАТА II

Институционалните механизми и методи претставуваат рамка за водење на монетарната политика: конкретно насочување на стопанските текови и процеси што дејствуваат преку монетарниот сектор, користејќи соодветни инструменти. Тоа претставува еден од основните начини за насочување на стопанските процеси. Нејзина конкретна задача е да го снабдува вкупниот репродукционен систем со пари во мера потребна за непречено извршување на политиката.

Економската теорија посебен акцент става на поддржувањето на порастот на материјалното производство и вработеноста, на стабилизацијата на цените, на урамнотежувањето-синхронизацијата на стоковно-паричните односи, како и на подобрувањето на платниот биланс.

Спроведувањето на монетарната политика по правило оди преку централната банка, и тоа со инструменти на квантитативно регулирање: дисконтната стапка, операциите на отворениот пазар и политиката на задолжителните резерви. Дисконтната стапка овозможува менување на каматната стапка и на други услови под кои централната банка прима во реесконт комерцијални и други вредносни хартии од деловните банки и финансиските институции.

Операциите на отворениот пазар всушност претставуваат купување и продажба на хартии од вредност (државни обврзници, поретко банкарски акцепти и други хартии) од централната банка.

Прочитај и за ... >>  АФОРИЗМИ И ДРУГИ ЈАДРОВИЗМИ ИЛИ ПРОБЛЕСОЦИ ВО МИСЛАТА II

Регулирањето, пак, на задолжителните резерви што деловните банки во пропишан процент ги држат кај централната банка е мошне распространет инструмент на монетарната политика.

Кога станува збор за банкарството се има на ум пред сè улогата, значењето и однесувањето на банките како важни институции на финансискиот и поширокиот економски систем на земјата. Историската ретроспектива на развојот на банкарството, меѓу другото, покажува дека неговата улога се зголемувала напоредно со развојот на капитал-односите, развојот на пазарот и пазарните односи, со индустриско-технолошкиот развој, со јакнењето на моќта на парите во сите сфери, трговската размена итн.

Банките вршат мошне хетерогени работи, почнувајќи од креирање и влевање на нови пари во економскиот систем, преку интермедијарните функции на мобилизирање и концентрирање на стопанските и општествените фондови, па сè до извршување на најразлични интеракции, информативни и советодавни работи за своите членови-коминтенти.

Банкарскиот систем претставува дел од финансискиот. Банките пртставуваат негови најважни институции. Тие се еден вид резервоар на финансиските ресурси, но и на релевантни податоци и информации што користат за адекватно проценување на кредитната способност и кредитниот ризик на побарувачите на кредит. Едновремено, тие ја илустрираат стабилноста на стопанството во целина, неговата стратешка развојна политика, неговата способност за нови инвестициони зафати, перспективност.

Прочитај и за ... >>  АФОРИЗМИ И ДРУГИ ЈАДРОВИЗМИ ИЛИ ПРОБЛЕСОЦИ ВО МИСЛАТА II

Банкарството има пет основни функции: депозитна, кредитна трансмисија на пари, финансиски и советодавни услуги и надворешно-трговски услуги. Секоја банка е должна да креира деловна политика, односно да воспоставува и конкретно применува методи и механизми на формирање на финансиски потенцијал, потоа да врши алокација на кредитите, да одржува задоволувачки степен на ликвидност и сл.

При изградба на нов општествено-економски и политички систем, создавање на предуслови за нов развоен и инвестиционен циклус, динамизација на стопанскиот развој во целина, од првостепено значење е дејствувањето на меѓународните комерцијални банкарски установи; поврзувањето со нив, користењето на нивните услуги, нивниот кредитен потенцијал. Се разбира, притоа водејќи сметка за границите на задолжувањата, солвентноста-инсолвентноста итн.

Следејќи ги континуирано поставеноста и функционирањето на банкарството кај нас, како посебен мошне комплексен новинарски ангажман на современото-модерното радио, особено внимание треба да им се посветува на трите групи фундаментални проблеми: методите и механизмите на банкарското снабдување на економскиот систем со адекватна маса на пари и финансиски ресурси, институционалната структура и зголемување на степенот на ефикасно дејствување на банките, како и можностите за зголемување на квалитетот, технологијата и динамиката на дејствување на овие значајни институции. Во тој контекст мошне актуелна во подолг временски период е трансформацијата на банкарскиот систем.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here