Со „Шило и Осило II – СкеЧуално“, Љупчо Димитровски создава нов жанр на современата македонска сатира – сценска литература што се чита како театар.
По првиот дел исполнет со афоризми, овој том ја продолжува приказната за човечката и општествената гротеска, но сега во форма на живи сцени, дијалози и скечеви во кои ликот и гледачот постојано си ги менуваат местата.

Книгата е поделена во низа тематски сегменти што наликуваат на кратки драмолетки: коментари за политиката, општеството, љубовта, лажниот морал и „големите мали луѓе“ од секојдневието. Секој скеч е огледало на одредена состојба – од апсурдни состаноци и празни парламенти, до љубовни дијалози и општествени судири претставени со духовит и отровно прецизен јазик.

Димитровски го користи хуморот како сценски инструмент: не за да разоноди, туку за да пробуди. Неговите дијалози се едноставни, но нивниот одек е сложен – тие се разговор меѓу разумот и заблудата, меѓу човекот и неговата сенка.
„СкеЧуално“ е книга што ја претвора сатирата во театар: секоја реплика звучи како реплика што веќе сме ја кажале некаде, секое „нема проблем“ е вовед во проблем, а секое „добро е“ е изговор на ликови што одамна се помириле со сопствената комедија.

Во овие страници нема изразен херој – сите се учесници во една иста сцена, во која сериозноста се топи во апсурд, а смеењето се претвора во тивок бол. Тоа е суштината на „Шило и Осило“ – да нè боцне додека се смееме.
Со ова второ издание, авторот не само што ја проширува сатиричната платформа, туку создава и нов тип на книжевна форма – хумористичен театар во текст, кој може да се чита, игра и размислува.

„СкеЧуално“ е покана за сите кои сакаат да ја видат стварноста од сцената на која и самите стојат.
Тука сатирата не е само литература – туку жива игра меѓу зборот, смеењето и вистината.