Со петтата книга од серијата „Думање на голем и мал човек“, Љупчо Димитровски го заокружува својот мисловен мозаик.
Овој том е како зрело утро по долга ноќ – полн со светлина, но и со сенки што потсетуваат од каде доаѓаме.
Афоризмите во „Думање на голем и мал човек V“ се зрел плод на човек што ги видел и убавите и тешките страни на животот, но останал спокоен и достоинствен.
Во нив нема горчина, туку разбирање. Нема иронија, туку мудрост.
Авторот зборува со глас на искуство, но и со срце што не престанува да верува во добрина, вистина и слобода.
Ова е книга што го охрабрува човекот да стои исправено, да мисли слободно и да создава – секојдневно, тивко, со цел.
Селекција:
- „Мирот не зависи од големите или малите, туку од напредните и назадните.“
- „Чесноста не се цени – се брани.“
- „Најважно е да стоиш исправен дури и кога времето клекнува.“
- „Љубовта е првото и последното што го заслужува секој човек.“
- „Не измислувај лаги кога вистината сака да те докаже.“
- „Слободата и силата не вредат ако не му користат на друг.“
- „Секој ден е шанса да станеш подобар, не поголем.“