42. Омраза-Пизма
Омразата е најсилна одбојност, презир и ненаклонетост, а ја раѓаат себичноста, завидливоста, повредата на други, љубомората и невозвратената љубов. Таа длабоко унижува. Таа ранува до беспомошност.
Пизмата не мора да се искажува. Може и со молк и со премолк да се докаже. Говорот на пизмата, пак, не е за слушање оти е валкан, празнозборен, жолчен и без запирка и точка. Над сè срамотен.
Омразата се употребува единствено како злоупотреба. Некој некого мрази и омразата ја користи за да го насрчи, штета да му направи, да го урниса.
Пизмата се раѓа кај ништожни, но и кај унижени, а неуки и неспособни да се одбранат од унижувачите. Белки со неа сè ќе надоместат, ќе повратат, па дури и внатрешна рамнотежа ќе воспостават. Помеѓу душата и срцето, свеста и совеста.
Омразата ја шират околу себе и не можат да ја контролираат оние што мислат дека со сила можат да се наметнат, да доминираат, да владеат. Кога успеваат, таа им станува неподнослива на сите.
