5. Деноноќно

Се одлага секој крај штом
ќе се дојде на нечиј крај
што има сал коски, камења
и стени расфрлани
како од небо од ветер
а нигде извор а од нигде дожд
да надојде за во кое било време
едно исто во лето и зима
дека се одлага до миг
кога нема
ни умор ни сон ни глас ни збор
како песна испеана дамна
пред нов живот до смрт
на сенка на плодно дрво
со семе вкоренето длабоко
до прв воздив
што да не може никој сега
никој некогаш како досега
и никој некогаш како отсега
да создаде игра небрежна
за деца од скоро снеможени
дека заборавиле од кога
не се заедно.