ТЕКОВИ, раскази/ескизи, 65

Потребно време за читање: < 1 минута

65. Негде и нигде

Ме изненади. Не сум ни помислил, но и никогаш не ми било важно.

Случајно ја прашав мојата долгогодишна пријателка на социјална мрежа на Интернет:

-Кај си сега?

Да, ме изненади со одговорот:

-Моментно сум негде и нигде.

Ја допрашав зачудено:

-Моментно?!

Таа:

-Моментно зашто за оние што одамна не ме сретнале, не биле со мене, којзнае од кога не ме виделе, до вчера бев овде и сегде. Особено за оние што воопшто или никако не ме познаваат.

Јас:

-Добро, негде си. Можам да замислам. Не се знае и не треба да се знае кај си, не треба ни јас. Впрочем, Интернетов овозможува човек да е незнајно каде, што е исто како овде и сега, а во исто време да не е овде и сега исто како да не е нигде. Моментно.

Заклучува:

-Значи, се разбравме. И немој повеќе да ме прашуваш кај сум. Единствено е важно тоа дека сме заедно на социјалнава мрежа додека сме. Дека контактираме секојдневно. Додека случајно или намерно не се најдеме на едно место.

Ѝ одговорив кратко:

-Да.

Се разбравме.