235. На стар бел дедо му е смачено од сѐ, а снеможел. Нема кој да го слуша, та саде си збори и гласно и сам со себе.
235. На стар бел дедо му е смачено од сѐ, а снеможел. Нема кој да го слуша, та саде си збори и гласно и сам со себе.
